Kontrowersyjne Orzeczenie Sądu Okręgowego – czy groźby wywołane nadmiernym skróceniem włosów przez fryzjerkę można uznać za usprawiedliwione?

Wspomniane orzeczenie dotyczy sprawy sprzed kilku lat, w której to pewna klientka salonu fryzjerskiego została oskarżona o to, że co najmniej czterokrotnie groziła popełnieniem przestępstwa na szkodę swojej fryzjerki, m.in. podpaleniem jej zakładu fryzjerskiego. Kobieta została oskarżona o czyn z art. 190 § 1 Kodeksu karnego. Zgodnie ze wspomnianym przepisem: „kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2”.

Kilka dni przed swoim ślubem oskarżona wybrała się do fryzjerki, aby skrócić włosy. W trakcie samej wizyty, jak również bezpośrednio po jej zakończeniu kobieta nie zgłaszała żadnych uwag względem nowego wyglądu. Dokonała należnej zapłaty, po czym opuściła salon fryzjerski. Kilka dni później zgłosiła się z żądaniem 1000 zł za zbyt krótkie obcięcie włosów. W momencie gdy usłyszała odmowę zapłaty wskazanej sumy, zaczęła grozić fryzjerce.

Początkowo, właściwy Sąd Rejonowy orzekł względem oskarżonej karę 6 miesięcy pozbawienia wolności w zawierzeniu na 2 lata oraz karę grzywny. Wyrok ten został jednak zaskarżony przez obie strony postępowania. Sąd II instancji postanowił zmienić wyrok.
Zmianę wyroku sędziowie tłumaczyli tym, że: „niewątpliwie zachowanie oskarżonej było karygodne, aczkolwiek zważyć należy, iż w głównej mierze mogło ono wynikać z faktu, iż za kilka dni miał odbyć się jej ślub. Okres przygotowań do tak ważnego wydarzenia w życiu jest zwykle napięty i w związku z tym można w tym czasie być szczególnie poddenerwowanym. Nie wykluczone, że do inkryminowanego zachowania oskarżonej doszło w następstwie krytycznego ocenienia jej fryzury przez bliskich”.

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd zmienił zaskarżony wyrok uznając karę grzywny za adekwatną i wystarczającą reakcję, w odniesieniu do popełnionego przez oskarżoną czynu, jak również spełniającą w sposób wystarczający cel zapobiegawczy i wychowawczy.